Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας
Tα δυτικά Βαλκάνια παραμένουν σημαντική εστία ανάφλεξης και επιρρεπείς σε παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων, καθώς οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν φαίνεται να δικαίωσαν τις προσδοκίες κρατών της περιοχής. Η επίλυση «παγωμένων συγκρούσεων», κυρίως μεταξύ Σερβίας – Κόσοβου αποτελούν μια από τις άμεσες προτεραιότητες Γερμανίας και Γαλλίας που επιδιώκουν στο πλαίσιο αυτό να τη διευθετήσουν επαναφέροντας την πρόταση της «διπλής κυριαρχίας». Tο προηγούμενο σχέδιο ανταλλαγής εδαφών που προωθήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτειών δεν έγινε αποδεκτό, διότι προκάλεσε εσωτερικά ρήγματα σε Βελιγράδι και Πρίστινα αλλά και την αντίδραση της γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ.
Ταυτόχρονα, οι Βρυξέλλες επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη μακροχρόνια επίλυση του ονοματολογικού ζητήματος μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων που υλοποιήθηκε με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η υπογραφή ένταξης πρωτόκολλου της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και η έναρξη διαδικασιών για εισδοχή στην Ε.Ε. αποτελούν δεδομένα, τα οποία προωθούνται από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες αντίστοιχα, ως δέλεαρ για την επίλυση συγκρούσεων. Η πολιτικής της Ε.Ε στα δυτικά Βαλκάνια φαίνεται ότι δεν πέτυχε το στόχο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης των κρατών τους, καθώς η στρατηγική του nation building δεν μετρίασε τι εθνικιστικές και θρησκευτικές διαφορές, που αναδείχθηκαν με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και οδήγησαν σε πολέμους.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΜΥΝΑ & ΔΙΠΛΩΜΑΤΊΑ, ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2019
